بلندی های بادگیر اولین بار در سال 1847 یک سال قبل از مرگ نا به هنگام نویسنده اش منتشر شد . منتقدان واکنش های متفاوتی نسبت به آن نشان دادند. گروهی تحت تاثیر زیبایی اثر و موضوع داستان قرار گرفتند و قصه پردازی ظریف و مرموز نویسنده از فضای خلنگ زار را ستودند . اما بعضی ها از موضوع داستان و شیوه ی روایت آن خوششان نیامد و از این که امیلی برونته درباره ی شخصیت های کتابش اظهار نظر نمیکرد دلخور شدند . بلندی های بادگیر ویژگی های گونه های ادبی مختلف را دارد اما نمی توان آن را در گروهی خاص جا داد . گرچه این کتاب یک تراژدی رمانتیک ، داستان اشباح ، اثر برجسته ی خانوادگی یا حتی خیال پردازانه نیست ، اما شبیه تمام آنهاست . جذابیت فوق العاده اثر هم به خاطر همین ویژگی غیر معمول است . در واقع قضاوت درباره ی آن مشکل است و هر خواننده میتواند نظر خاصی بدهد و کتاب را به شیوه ی خودش تفسیر کند .